abbilimentu

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Sustantivu

abbilimentu s m (puru scrittu avvilimentu)

  1. l'abbiliri, l'abbilìrisi
  2. statu di diprissioni psìchica, di digradazzioni murali, di scuraggiamentu

Prununza

  • [abbilimentu]
  • AFN: /abbɪlɪˈmɛnt̪u/, /abbɪlɪˈmɛnd̪u/

Sillabbazziuni

ab | bi | li | men | tu

Furma cunzigghiata

avvilimentu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di "vili".

Palori currilati

abbattimentu, statu

Traduzzioni