abbilimentu
Sicilianu
Sustantivu
abbilimentu s m (puru scrittu avvilimentu)
- l'abbiliri, l'abbilìrisi
- statu di diprissioni psìchica, di digradazzioni murali, di scuraggiamentu
Prununza
- [abbilimentu]
- AFN: /abbɪlɪˈmɛnt̪u/, /abbɪlɪˈmɛnd̪u/
Sillabbazziuni
ab | bi | li | men | tu
Furma cunzigghiata
avvilimentu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni di "vili".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|