abbirgaturi
Sicilianu
Sustantivu
abbirgaturi s m (puru scrittu albirgaturi o arbirgaturi)
- prupritariu di n'abbergu
Prununza
- [abbirgaturi]
- AFN: /abbɪɾgaˈt̪uɾɪ/
Sillabbazziuni
ab | bir | ga | tu | ri
Furma cunzigghiata
arbirgaturi, albirgaturi
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni dû sicilianu "abbergu".
Palori currilati
abbergu, prinutari, prinutazzioni, lettu, càmmara
Traduzzioni
|
|