abitùtini
Sicilianu
Sustantivu
abitùtini s f (puru scrittu abitùdini o abbitùdini o abbitùtini o bitùdini)
Prununza
- [abitùtini]
- AFN: /abbɪˈt̪ut̪ɪnɪ/
Sillabbazziuni
ab | bi | tu | ti | ni
Furma cunzigghiata
abbitùtini, abbitùdini
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni di lu latinu aquivalenti "habitudinem".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|