abitu

Sicilianu

Sustantivu

abìtu s m (puru scrittu abbitu o abeti o abbeti)

1. àrvulu dû gèniri Abies.

Prununza

• [abitu]
• AFN: /abˈbit̪u/

Sillabbazziuni

ab | bi | tu

Furma cunzigghiata

abbitu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu aquivalenti "abietem" o dû spagnolu aquivalenti "abeto" (prununzatu "abèto").

Palori currilati

àrvulu, àrzanu

Traduzzioni

talianu: abete, abeto spagnolu: abeto

francisi: sapin ngrisi: fir tree