assimigghiari

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Verbu

assimigghiari

  1. (intransitivu) Èssiri sìmili a quarchi cosa, specialmenti nta l’aspettu fìsicu.
    Vicenzu assimigghia cchiù assai a sò patri rispettu a sò matri.
  2. (transitivu) Cunsiddirari quarchi cosa sìmili a quarchi n’autra, ma è d’usu raru.
    Nun si po’ assimigghiari chiddu ca fici iddu a chiddu ca facisti tu: sunnu cosi diffirenti.

Prununza

  • [assimigghiàri]
  • AFN: /assimiggˈjari/

Sillabbazziuni

as | si | mig | ghià | ri

Furma cunzigghiata

assimigghiari

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu verbu sicilianu veni dû latinu equivalenti assimiliare, chi â so vota veni dâ palora simĭlis.

Palori currilati

sìmili, mmàggini, aspettu

Pruverbi e mutti

  • Nuddu si pigghia ca nun s’assimigghia, voli diri chi cu havi rapporti cu quarchi n’autru havi a èssiri sìmili ad iddu, e in particulari si usa diri cu malizzia quannu quarchidunu friquenta cu quarchidun’autru chi havi quarchi difettu canusciutu, pi diri ca stu difettu ll’hannu a aviri tutti dî dui.

Traduzzioni

Noti / Rifirenni

  • Antonino Traina, Nuovo vocabolario siciliano-italiano compilato da Antonino Traina, Giuseppe Pedone Lauriel Editore (Palermo 1868).
  • Vincenzo Mortillaro, Nuovo dizionario siciliano-italiano di Vincenzo Mortillaro. Seconda edizione corretta ed accresciuta, Stamperia di Pietro Pensante (Palermo 1853).
  • Michele Pasqualino, Vocabolario siciliano etimologico, italiano, e latino, dell’abbate Michele Pasqualino da Palermo, tomo I, Reale Stamperia (Palermo 1785).