ipèricu

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.
(Rimannu a pàrtiri di ipericu)

Sicilianu

Sustantivu

ipèricu s m (puru scrittu piricò o ippiricò)

Prununza

[ipèricu]

Sillabbazziuni

i | pe | ri | cu

Furma cunzigghiata

ippiricò, piricò, ipèricu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Li furmi siciliani "ippiricò" e "piricò" vènunu dû grecu aquivalenti "υπερ ειχον" prununzatu "uper eicon", mentri la furma siciliana "ipèricu" veni dû latinu aquivalenti "hypericum".

Palori currilati

erva, artanita

Traduzzioni