jènniru
(Rimannu a pàrtiri di jenniru)
Sicilianu
Sustantivu
jènniru s m (puru scrittu iènniru o iènnaru o jènnaru o gènnaru o gènniru)
Prununza
[iènniru]
Sillabbazziuni
jen | ni | ru
Furma cunzigghiata
jènniru, jènnaru
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu aquivalenti "generum".
Palori currilati
nora, maritu, mugghieri, figghia
Traduzzioni
|
|