masculinu

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Aggittivu

masculinu s m (femm. masculina, pl. masculini)

  1. Chi apparteni ô gènirimasculi o nn’havi li peculiarità.
    “Bonu” è n’aggittivu qualificativu di gèniri masculinu e nùmmiru singulari.
    Àgata parrau cu na vuci forti, masculina.
    La cucuzza havi ciuri masculini e ciuri fimminini.

Prununza

  • [masculinu]
  • AFN: /maskuˈlinu/, /maʃkuˈlinu/

Sillabbazziuni

ma | scu | li | nu

Furma cunzigghiata

masculinu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu “masculinus”.

Cuntrari

fimminìnu

Palori currilati

omu, màsculu, maschili, virili, fìmmina, ominiscu, donna, dunniscu

Traduzzioni


Còrsu

Aggittivu

masculinu s m

  1. masculinu

Prununza

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "mascolus".

Palori currilati

omu, maschju, maschili, virile, feminile, femininu, femina, donna