mircuriu

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Mircuriu

Sustantivu

mircuriu s m (puru scrittu mercuriu)

  1. Elementu ca si prisenta comu un mitallu lìquidu.

Prununza

  • [mircuriu]
  • AFN: /miɾˈkuɾju/

Sillabbazziuni

mir | cu | riu

Furma cunzigghiata

mircuriu, mercuriu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "mercurium".

Palori currilati

chiummu, argentu, oru

Sìmmuli: Hg,

Traduzzioni