zita
Sicilianu
Sustantivu
zita s f: fimmina chi avi nu zitu, prumissa sposa
Prununza
- [zita]
- AFN: /ˈtsit̪a/
Sillabbazziuni
zi | ta
Furma cunzigghiata
zita
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni forsi dû spagnolu "cita", prununzatu "hsìta", ca signìfica "appuntamentu".
Palori currilati
amuri, zitu, azzitari, scunchiudiri
Traduzzioni
|
|
Noti / Rifirenni
- L'Orìgini di lu Munnu, Giuvanni Meli