zita

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Sustantivu

zita s f: fimmina chi avi nu zitu, prumissa sposa

Prununza

  • [zita]
  • AFN: /ˈtsit̪a/

Sillabbazziuni

zi | ta

Furma cunzigghiata

zita

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni forsi dû spagnolu "cita", prununzatu "hsìta", ca signìfica "appuntamentu".

Palori currilati

amuri, zitu, azzitari, scunchiudiri

Traduzzioni

Noti / Rifirenni

  • L'Orìgini di lu Munnu, Giuvanni Meli