abbentu

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Sustantivu

abbentu s m (puru scrittu abbientu)

  1. attu di ripusari; attu d'èssiri quietu; paci.

Prununza

  • [abbentu]
  • AFN: /abˈbɛnt̪u/, /abˈbɛnd̪u/

Sillabbazziuni

ab | ben | tu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni forsi di lu latinu "adventus".

Furma cunzigghiata

abbentu

Palori currilati

paci, abbintari, esalu

Traduzzioni

Noti / Rifirenni

  • Vucabbulariu sicilianu, Giorgiu Piccittu e Giuvanni Trupea (Edizzioni Catania - Centru di studi filològgici e linguìstici siciliani), 1970
  • La Surcia e li Surciteddi, Favuli Morali, Giuvanni Meli

Citazzioni

Giuvanni Meli: La Surcia e li Surciteddi di Favuli Morali:

"Mamà, mamà, chi vitti, chi spaventu!
Ivi ca tremu... aiutu!..." E mentri esprimi,
l'afflittu gangularu nun havi abbentu.


Sicilianu

Sustantivu

abbentu s m (puru scrittu avventu)

  1. vinuta, arrivu.

Prununza

  • [abbentu]
  • AFN: /abˈbɛnt̪u/, /abˈbɛnd̪u/

Sillabbazziuni

ab | ben | tu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "adventus" (dirivatu dû verbu latinu "advenire", zoè arrivari).

Furma cunzigghiata

avventu, abbentu

Palori currilati

vèniri, arrivari

Traduzzioni