drêt

Francupruvinzali/Arpitanu (ORB)

Aggittivu

drêt singulari maschili

1. drittu

Prununza

• [drêt]
• AFN: /'drɛ/, /'dre/ AFN: /'dʁɛ/, /'dʁe/
• Sillabbazzioni: drêt

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "directus".

Palori currilati

bras, chamba gôcho

Paraguni

• occitanu: dreit
• francisi: droit