fimmininu

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Aggittivu

fimmininu s m (femm. fimminina, pl. fimminini)

  1. Chi apparteni ô gènirifìmmini o nn’havi li peculiarità.
    “Nova” è n’aggittivu qualificativu di gèniri fimmininu e nùmmiru singulari.
    Maria si movi in manera aggrazziata e fimminina.
    La cucuzza havi ciuri masculini e ciuri fimminini.

Prununza

  • [fimminìnu]
  • AFN: /fimminiːnu/

Sillabbazziuni

fim | mi | ni | nu

Furma cunzigghiata

fimmininu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

St’aggittivu sicilianu veni di lu latinu foemina, attraversu l’aggittivu latinu femininus.

Cuntrari

masculìnu

Palori currilati

fimminili, fìmmina, donna, dunniscu, omu, màsculu, masculinu, virili, maschili, ominiscu

Traduzzioni