ginocchiu
Vai alla navigazione
Vai alla ricerca
Sicilianu

Sustantivu
ginocchiu s m (puru scrittu dinocchiu o jinocchiu o rinocchiu o inocchiu)
Prununza
[ginòcchiu]
Sillabbazziuni
gi | noc | chiu
Furma cunzigghiata
dinocchiu, jinocchiu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni dû latinu "genuculum".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|