jerva

Sicilianu

Sustantivu

jerva s f (puru scrittu èriva o erba o ierva o erva o ièriva o jèriva)

1. Chianta vascia senza lignu. Nzemi dî chianti d'un tirrenu.

Prununza

• [jerva]
• AFN: /ˈjɛɾva/

Sillabbazziuni

jer | va

Furma cunzigghiata

erva, erba, èriva

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "herba" o "herbam".

Palori currilati

jervi, jirvicedda, malerva, annirvari, àrvulu, virdi, chianta, fogghia, ciuri, lapa

Traduzzioni

talianu: erba spagnolu: hierba, yerba occitanu: èrba

francisi: herbe ngrisi: grass