màscara

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Sustantivu

màscara s f (puru scrittu màschira)

  1. Uggettu ca rapprisenta na facci di cristianu o nu mussu d'armali.

Prununza

[màscara]

Sillabbazziuni

ma | sca | ra

Furma cunzigghiata

màschira, màscara

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "masca".

Palori currilati

mascariari, facci, mascaratu, ammucciari, Carnivali, spittàculu

Traduzzioni