meriu

Sicilianu

Sustantivu

meriu s m (puru scrittu mèrulu o merru)

Prununza

[mèriu]

Sillabbazziuni

me | riu

Furma cunzigghiata

merru, mèrulu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni dû latinu aquivalenti "mèrulus".

Palori currilati

turdu, marvizzu, àcula, palumma

Traduzzioni

talianu: merlo spagnolu: mirlo

francisi: merle ngrisi: blackbird