munita

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Sustantivu

munita s f

  1. Dischettu di mitallu usatu comu menzu di pagamentu.

Prununza

[munìta]

Sillabbazziuni

mu | ni | ta

Furma cunzigghiata

munita

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "moneo" o dû spagnolu "moneda".

Palori currilati

munitola, granu, dinaru, filusa

Traduzzioni