Va ô cuntinutu

nimma

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

nimma s m (puru scrittu nnimma o enimma o enìgghima)

[nìmma]

nnim | ma

nimma, enimma, enìgghima

Stu sustantivu sicilianu veni di la palora latina "aenigma" ntâ quali succidìu la stissa assimilazzioni di "frammentu" (zoè "fragmentum" n latinu).

enimmista, enimmìstica