nimma

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Sustantivu

nimma s m (puru scrittu nnimma o enimma o enìgghima)

Prununza

[nìmma]

Sillabbazziuni

nnim | ma

Furma cunzigghiata

nimma, enimma, enìgghima

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni di la palora latina "aenigma" ntâ quali succidìu la stissa assimilazzioni di "frammentu" (zoè "fragmentum" n latinu).

Palori currilati

enimmista, enimmìstica

Traduzzioni