miravigghia
Sicilianu
Sustantivu
miravigghia s f (puru scrittu maravigghia)
- Sintimentu di stupuri e di surprisa. Pirsuna, cosa, avvinimentu eccizziunali.
Prununza
AFN: /mira'viɟɟja/
Sillabbazziuni
mi | ra | vìg | ghia
Furma cunzigghiata
maravigghia, miravigghia
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "mirabilia".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|