abbordatu

Sìculu-australianu

Sustantivu

abbordatu s m

1. pinziunanti, culliggiali, pinziunariu, nternu

Prununza

• [abbordatu]
• AFN: /abboɾˈd̪at̪u/
• Sillabbazzioni: ab | bor | da | tu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni dû ngrisi "boarder".