arrèpitu
Sicilianu
Sustantivu
arrèpitu s m (puru scrittu rèpitu)
Prununza
- [arrèpitu]
- AFN: /ar'rɛpɪt̪u/
Sillabbazziuni
ar | re | pi | tu
Furma cunzigghiata
rèpitu, arrèpitu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni forsi dû latinu "strèpitus" o "crepitàre".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|