avintura
Sicilianu anticu
Sustantivu
avintura s f, furma antica (1328) di "avvintura"
Prununza
[avintùra]
Sillabbazziuni
a | vin | tu | ra
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu n sicilianu anticu veni di lu latinu "adventurum".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|
Noti / Rifirenni
- Statuti dâ citati di Girgenti, 1328