avintura

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu anticu

Sustantivu

avintura s f, furma antica (1328) di "avvintura"

Prununza

[avintùra]

Sillabbazziuni

a | vin | tu | ra

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu n sicilianu anticu veni di lu latinu "adventurum".

Palori currilati

factu, fachissi

Traduzzioni

Noti / Rifirenni

  • Statuti dâ citati di Girgenti, 1328