cucummiraru
Sicilianu
Sustantivu
cucummiraru s m (puru scrittu cucummararu o cucummuraru)
Prununza
[cucummiràru]
Sillabbazziuni
cu | cum | mi | ra | ru
Furma cunzigghiata
cucummuraru, cucummiraru, cucummararu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni di lu sicilianu "cucùmmiru".
Palori currilati
miluni d'acqua, milunaru, miluni, ficu
Traduzzioni
|
|