dijunu
(Rimannu a pàrtiri di dajuni)
Sicilianu
Sustantivu
dijunu s m (puru scrittu dajunu, dajuni)
- L'attu di nun manciari.
- Un trattu di l'intestinu tenui, chi si chiama accussì picchì si osserva vacanti nta l'armali macillati. Chiddu dû boi si vinni comu manciari di strata ntâ città di Missina.
Prununza
- [dijùnu]
- AFN: /dijuːnu/
Sillabbazziuni
di | ju | nu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Sta palora veni dû latinu ieiunium.
Traduzzioni
|
|