iènnaru
Sicilianu
Sustantivu
iènnaru s m (puru scrittu jènniru o iènniru o jènnaru o gènnaru o gènniru)
Prununza
[iènnaru]
Sillabbazziuni
ien | na | ru
Furma cunzigghiata
jènniru, jènnaru
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu aquivalenti "generum".
Palori currilati
nora, maritu, mugghieri, figghia
Traduzzioni
|
|