mànticiu

Sicilianu

Sustantivu

mànticiu s m (puru scrittu màntuciu o màntaciu o màntici)

Prununza

• [mànticiu]
• AFN: /'mant̪ɪɕu/, /'mand̪ɪɕu/

Sillabbazziuni

man | ti | ciu

Furma cunzigghiata

màntaciu, màntuciu, mànticiu, màntici

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni dû latinu aquivalenti "manticum".

Palori currilati

firraru, focu, ferru, forgia

Traduzzioni

talianu: mantice (di fabbro), mantico spagnolu: fuelle (de herrero)

francisi: soufflet (de forgeron) ngrisi: blacksmith's bellows