prancia
Sicilianu
Sustantivu
prancia s f (puru scrittu piancia o plancia)
Prununza
[prància]
Sillabbazziuni
pran | cia
Furma cunzigghiata
prancia, plancia
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni forsi dû francisi aquivalenti "planche" o dû spagnolu aquivalenti "plancha" ca signìficanu "lastra di lignu".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|