abbitùdini
Sicilianu
Sustantivu
abbitùdini s f (puru scrittu abitùdini o abbitùtini o abitùtini o bitùdini)
Prununza
- [abbitùdini]
- AFN: /abbɪˈt̪ud̪ɪnɪ/
Sillabbazziuni
ab | bi | tu | di | ni
Furma cunzigghiata
abbitùdini, abbitùtini
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni di lu latinu aquivalenti "habitudinem".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|