aracìa
Sicilianu
Sustantivu
aracìa (puru scrittu arbacìa o avracìa)
- prisunzioni, cunzidirazzioni troppu àuta.
Prununza
- [aracìa]
- AFN: /aɾaˈʃia/
Sillabbazziuni
a | ra | ci | a
Furma cunzigghiata
arbacìa
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni prubbabbirmenti dâ palora latina "albus" (jancu) o "albam" (arba).
Palori currilati
boria, vanitati, superbia, vantarìa, arruganza
Traduzzioni
|
|