avracìa
Sicilianu
Sustantivu
avracìa (puru scrittu arbacìa o aracìa)
- prisunzioni, cunzidirazzioni troppu àuta.
Prununza
- [avracìa]
- AFN: /avɾaˈʃia/
Sillabbazziuni
a | vra | ci | a
Furma cunzigghiata
arbacìa
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni prubbabbirmenti dâ palora latina "albus" (jancu) o "albam" (arba).
Palori currilati
boria, vanitati, superbia, vantarìa, arruganza
Traduzzioni
|
|