vindicioni

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu anticu

Sustantivu

vindicioni s f, furma antica (1328) di "vinnizzioni", "vìnnita".

Prununza

[vindiciòni]

Sillabbazziuni

vin | di | cio | ni

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu n sicilianu anticu veni di lu latinu "venditionem".

Palori currilati

vindiri, vindituri, vindita

Traduzzioni

Noti / Rifirenni

  • Statuti dâ citati di Girgenti, 1328