Va ô cuntinutu

vindita

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

vindita s f, furma antica (1328) di "vìnnita".

[vìndita]

vin | di | ta

Stu sustantivu n sicilianu anticu veni di lu latinu "vènditus".

vindituri, vindiri, vindicioni

  • Statuti dâ citati di Girgenti, 1328