mèritu

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.
(Rimannu a pàrtiri di meritu)

Sicilianu

Sustantivu

mèritu s m (puru scrittu mèrutu)

  1. N'azzioni ch'è nu mutivu di stima, d'arricanuscimentu, ecc.

Prununza

[mèritu]

Sillabbazziuni

me | ri | tu

Furma cunzigghiata

mèritu, mèrutu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "meritum".

Palori currilati

miritèvuli, miritari, ammiritari

Traduzzioni