mèritu
(Rimannu a pàrtiri di meritu)
mèritu s m (puru scrittu mèrutu)
- N'azzioni ch'è nu mutivu di stima, d'arricanuscimentu, ecc.
[mèritu]
me | ri | tu
mèritu, mèrutu
Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "meritum".
miritèvuli, miritari, ammiritari
|
|
|