èpuca
Sicilianu
Sustantivu
èpuca s f (puru scrittu èbbuca o èbbica)
Prununza
[èpuca]
Sillabbazziuni
e | pu | ca
Furma cunzigghiata
èbbica, èbbuca, èpuca
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni dû latinu aquivalenti "epocha".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|