ùmmira
Sicilianu
Sustantivu
ùmmira s f (puru scrittu ùmmara)
Prununza
[ùmmira]
Sillabbazziuni
um | mi | ra
Furma cunzigghiata
ùmmira
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu aquivalenti "umbram".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|