Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.
abbaiari (puru scrittu abbajari)
[abbaiàri]
ab | ba | ia | ri
abbajari, abbaiari
Stu verbu sicilianu veni di lu tuscanu anticu "abbajare".
cani
Cuniugazzioni
prisenti
abbaiu |
abbaiamu
|
abbaii |
abbaiati
|
abbaia |
abbaìanu
|
mpirativu
-- |
abbaiamu
|
abbaia |
abbaiati
|
abbaiassi |
--
|
passatu
abbaiai |
abbaiamu
|
abbaiasti |
abbaiàstivu
|
abbaiau |
abbaiaru
|
mpirfettu ndi.
abbaiava |
abbaiàvamu
|
abbaiavi |
abbaiàvavu
|
abbaiava |
abbaiàvanu
|
mpirfettu cung.
abbaiassi |
abbaiàssimu
|
abbaiassi |
abbaiàssivu
|
abbaiassi |
abbaiàssiru
|
futuru
abbairò |
abbairemu
|
abbairai |
abbairiti
|
abbairà |
abbairannu
|
cundiziunali
abbairìa |
abbairìamu
|
abbairivi |
abbairìavu
|
abbairìa |
abbairìanu
|
girunniu
participiu
aviri abbaiatu
|
agg.: abbaiatu
|