abbicinamentu
Sicilianu
Sustantivu
abbicinamentu s m (puru scrittu avvicinamentu)
- l'abbicinari, l'abbicinàrisi.
Prununza
- [abbicinamentu]
- AFN: /abbɪɕɪnaˈmɛnt̪u/, /abbɪɕɪnaˈmɛnd̪u/
Sillabbazziuni
ab | bi | ci | na | men | tu
Furma cunzigghiata
avvicinamentu, abbicinamentu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni di lu verbu sicilianu "abbicinari".
Palori currilati
vicinu, accustamentu, abbicinari, abbicinatu, abbicinàrisi, accustàrisi