abbitanti

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Sustantivu

abbitanti s m (puru scrittu abitanti)

  1. cù àbbita ntôn locu (casa, paisi, pruvincia, statu, ecc.).

Prununza

  • [abbitanti]
  • AFN: /abbɪˈt̪ant̪ɪ/, /abbɪˈt̪and̪ɪ/

Sillabbazziuni

ab | bi | tan | ti

Furma cunzigghiata

abbitanti

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "habitantem".

Palori currilati

abbitari, campari

Traduzzioni