accia

Sicilianu

L'accia

Sustantivu

accia s f (puru scrittu acciu)

1. chianta dû gèniri Apium graveolens.
2. urtaggiu cummistìbbili usatu pi lu sò sapuri arumàticu.

Prununza

• [accia]
• AFN: /ˈattʃa/

Sillabbazziuni

ac | cia

Furma cunzigghiata

accia, acciu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni forsi dû francisi anticu "ache" o forsi dû latinu "apium".

Palori currilati

arìganu, cugghiandru

Traduzzioni

talianu: sedano, apio (appio) spagnolu: apio, raíz de apio polaccu: seler

francisi: céleri ngrisi: celery

Calabbrisi centru-miridiunali (RC VV CZ)

Sustantivu

accia s f

1. accia

Prununza

• [àccia]
• AFN: /ˈattʃa/
• Sillabbazzioni: ac | cia

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni forsi dû francisi anticu "ache" o forsi dû latinu "apium".

Palori currilati

cipuda