apparcatu

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sìculu-miricanu

Sustantivu

apparcatu s m

  1. parchiggiatu

Prununza

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni dû ngrisi "parked" (dirivatu dû verbu ngrisi "to park").

Palori currilati

apparcari, apparcata