aucèl
Occitanu
Sustantivu
aucèl s m
Prununza
- [aucèl]
- AFN: /awˈsεl/
- Sillabbazzioni: a | u | cèl
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni di lu latinu "avicellus".
aucèl s m
Veni di lu latinu "avicellus".