bârba

Francupruvinzali/Arpitanu (ORB)

Sustantivu

bârba singulari f

1. barba, varva

Prununza

• [bârba]
• AFN: /'baːrba/, /'baːʁba/
• Sillabbazzioni: bâr | ba

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "bàrba".

Palori currilati

boche, bêre

Traduzzioni

• occitanu: barba
• francisi: barbe