bùlbu

Sicilianu

Sustantivu

bulbu s m (pl. bulbi)

1. (butànica) → cipulletta
2. Ntâ tirminuluggìa tècnica si chiama bulbu chiddu chi, pi forma o pi funzioni, assimigghia a na cipulletta, ad esempiu nu strumentu o na struttura anatòmica.

   Lu bulbu dû tirmometru cunteni mircuriu.

   Li pila e li capiddi si fòrmunu ntô bulbu pilìfiru.

Prununza

• [bùlbu]
• AFN: /ˈbulbu/

Sillabbazziuni

bùl | bu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu veni dû grecu βολβός, a traversu dû latinu bulbus.

Sinònimi

cipulletta

Palori currilati

radici, chianca, ràdica, tùbbiru, rizzoma

Traduzzioni

cinisi: 泡 * (ntô sensu tècnicu) francisi: bulbe * (ntô sensu tècnicu) grecu: βολβός * (ntô sensu tècnicu) latinu: bulbus * (ntô sensu tècnicu)

ngrisi: bulb * (ntô sensu tècnicu) purtughisi: bulbo * (ntô sensu tècnicu) spagnolu: bulbo * (ntô sensu tècnicu) talianu: bulbo * (ntô sensu tècnicu)

Noti / Rifirenni

• Antonino Traina, Nuovo vocabolario siciliano-italiano compilato da Antonino Traina, Giuseppe Pedone Lauriel Editore (Palermo 1868). Havi bulbu comu rimannu a cipulletta pû sensu butànicu, e vuci principali pi l’autri.
• Vincenzo Mortillaro, Nuovo dizionario siciliano-italiano di Vincenzo Mortillaro. Seconda edizione corretta ed accresciuta, Stamperia di Pietro Pensante (Palermo 1853). Havi bulbu comu rimannu a cipulletta pû sensu butànicu, e vuci principali pi l’autri.

Autri vucabbulari (Pasqualino, Biundi) hannu bulbu sulu comu tèrmini anatòmicu o comu parti dû nomu di specî di chianti.