berilio

Spagnolu

Sustantivu

berilio s m

1. berilliu

Prununza

• [berilio]
• AFN: /be'riljo/
• Sillabbazzioni: be | ri | lio

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "beryllus", dirivatu dû grecu βήρυλλος (beryllos).

Palori currilati

átomo, metal