Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.
biunnu s m (puru scrittu junnu o iunnu o viunnu o vrunnu o brunnu o blunnu)
[biunnu]
biun | nu
biunnu, viunnu, vrunnu, brunnu
St'aggittivu sicilianu veni di lu latinu "blundus".
abbiunniari, brunu, biunna