bivuta

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu


Sustantivu

bivuta s f (puru scrittu mbivuta)

  1. L'attu dû bìviri, specialmenti si in manera abbunnanti.

Prununza

  • [bivùta]
  • AFN: /bivuːt̪a/

Sillabbazziuni

bi | vù | ta

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Sta parola veni dû participiu passatu di biviri.

Palori currilati

manciata, biviri

Traduzzioni