bruvettu
Còrsu
Sustantivu
bruvettu s m (ultram.) (o brevettu)
Prununza
- [bruvettu]
- AFN: /bru'wɛttu/
- Sillabbazzioni: bru | vet | tu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni di lu còrsu "brevi".