buiacca
Sicilianu
Sustantivu
buiacca s f (puru scrittu bujacca)
Prununza
- [buiacca]
- AFN: /buˈjakka/
Sillabbazziuni
bu | iac | ca
Furma cunzigghiata
bujacca, buiacca
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni di lu dialettu rumaniscu "bujacca" (brudagghia), ca diriva dû francisi bouillon ("brodu"), cu suffissu dispriggiativu.
Palori currilati
Traduzzioni
|
|
Tarantinu
Sustantivu
buiacca
Prununza
- [buiacca]
- AFN: /bu'jakka/
- Sillabbazzioni: bu | iac | ca
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni dâ palora rumanisca "bujacca".