bulicami
Sicilianu
Sustantivu
bulicami s m (puru scrittu policamu)
Prununza
- [bulicami]
- AFN: /bulɪ'kamɪ/
Sillabbazziuni
bu | li | ca | mi
Furma cunzigghiata
bulicami
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni dû verbu latinu "bulicare" o "bullicare", zoè "vùgghiri".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|